फातोटेच्या मळभापरी हांसप तुजें देखणे,
इतलें सोबीत हांसणे राखपाक दवरूं कितले राखणे?

भांगरा सांज

दनपार सोपून सूर्य जसो
मळबाच्या पार वता
दोळ्यान काळखा काजळ घालून
भांगरा सांज चलत येता

पायान तिज्या पायजणां
किलबिलाटाची किणकिणटात
तिचेवांगडा नाचत भुरगीं
धुल्ल मळबाक चडयतात

न्हंयूय मागीर व्हावयता
आपल्या उदकान भांगर इल्लें
न्हयेन न्हावपी गोरवांचेर
तरण्याट्यांचेर चडिल्लें

त्या सांजेच्या रंगान मागीर
अशो गजाली रंगतात,
कोणाक मोग कसो जालो
यादी काणयो सांगतात

कोणाक कोणाची याद येता
कोण किदें विसरता
आतां दनपार आसली म्हळ्यार
मळबार भांगर पसरता

मनाक मागीर लोभ जाता
इल्लें भांगर चोरचें काय?
अशेंच सुखान पळोंक केन्नाय
चोरून घरा व्हरचें काय?

पूण सांजेचें भांगर तें!
लुटून केन्नाच सोपचें ना
कितलेंय जाय म्हळें तरी
मळबाभायर रखचें ना!

-श्रेयस